Αφιέρωμα: Νήσος Κέα (Τζιά): Το δημαρχείο του Τσίλλερ,οι βεράντες με τα μπαλούστρα, ο φάρος, οι νεοκλασικές κρήνες.

Μια πλήρης περιήγηση σε ένα μικρό και πανέμορφο Κυκλαδίτικο νησί, με πολλά νεοκλασικά και σημαντικά κτίρια, που απέχει μόλις μια ώρα από το Λαύριο. 
Useful Information for English speaking Visitors (more pictures inside): Kea (Tzia) island, just one hour by ship from the harbour of Lavrio in Attica. The neoclassical old municipal building designed by Ernst Ziller and other small houses with neoclassical characteristics and vernandas with balusters.


Η Τζιά

Είναι ένα μικρό και σχετικά ήρεμο νησί μόλις μια ώρα από το Λαύριο. Σε μια ώρα δηλαδή είσαι στο πλησιέστερο Κυκλαδίτικο νησί. Οι μεγαλύτεροι οικισμοί είναι η Κορησσία, που αναπτύσσεται κατά μήκος του λιμένος και η Ιουλίδα (χώρα) στην  κορυφογραμμή υψηλού λόφου, που διακρίνεται από το λιμάνι (τα αυτοκίνητα δεν κυκλοφορούν εντός του οικισμού). Γνωστός είναι και ο γραφικός λιμενίσκος Βουρκάρι, προορισμός ιδιωτικών σκαφών αναψυχής, με  μια σειρά γραφικά καταστήματα εστίασης και διασκέδασης.



Η νεοκλασική Κέα

Λόγω της εγγύτητας με την Αττική, αλλά ευρισκόμενη και σχετικά κοντά στη Σύρο, η Κέα γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη κατά τη νεοκλασική περίοδο και απέκτησε αρκετά αμιγώς νεοκλασικά κτίρια ή κυκλαδίτικα νησιώτικα κτίσματα με αρκετά νεοκλασικά στοιχεία.

Ακολουθούν μερικά από τα σημαντικότερα κτίρια του νησιού:


1. To παλιό δημαρχείο (1902) στην Ιουλίδα (χώρα), νυν "μουσικό εργαστήρι".


Πρόκειται για ένα κτίριο με υπερυψωμένο υπόγειο (κλίση εδάφους) και ισόγειο. Το σημαντικό για αυτό το κτίριο είναι ότι μοιάζει πολύ με το παλιό δημαρχείο της αρκετά κοντινής Σερίφου, κάτι που ενισχύει την πιθανότητα τα δύο δημόσια κτίρια να σχετίζονταν με κάποιο τρόπο λ.χ. να κτίστηκαν ταυτόχρονα στα πλαίσια κάποιου προγράμματος υποδομών της εποχής στην ευρύτερη περιοχή. Διακοσμητικά το κτίριο διαθέτει μια σειρά μπαλούστρα (σχέδιο με ροζέτα) στο ανώτερο σημείο της πρόσοψης, στα διαχωριστικά των οποίων υπάρχουν δύο πήλινα αγάλματα (Λόγιος Ερμής με επιφύλαξη και Απόλλων με λύρα) και δύο σπανιότατα αγαλματίδια στη φόρμα του γρύπα, οι κεφαλές των οποίων διαφέρουν από τον γνωστό νεοκλασικό γρύπα (μάλλον λεοντόμορφα). Ενδιαφέρον έχει και ο στρογγυλός φεγγίτης πάνω από την κεντρική πόρτα. Στο πίσω μέρος υπάρχει ορθογώνια βεράντα στηριζόμενη σε τετράγωνους κτιστούς κίονες, με μπαλούστρα. Στο κτίριο υπάρχουν εντοιχισμένες αρχαιότητες εσωτερικά και εξωτερικά, καθώς και κάποιες οροφογραφίες.




2. Το παλιό σχολείο, νυν δημαρχείο στην Ιουλίδα (χώρα).




Έργο Τσίλερ, των αρχών του 20ου αιώνα. Η γραμμή του είναι συνηθισμένη σε σχολικά κτίρια της εποχής (μεγάλο εσωτερικό πρόστυλο, αετώματα). Το κτίριο πρέπει πλέον να έχει συντηρηθεί μετά από χρόνια ελληνικού τύπου καθυστερήσεων.




3. Πέτρινη έπαυλη στον κεντρικό λιμένα, απέναντι από τον οικισμό της Κορησσίας.
Μια μεγάλη για την εποχή της και το νησί πέτρινη έπαυλη, που ατενίζει τον οικισμό της Κορησσίας. Κεραμοσκεπές, πολλαπλές προεξοχές στις όψεις, βεράντες και καστροειδείς απολήξεις (αν γνωρίζετε ιστορικά στοιχεία παρακαλώ επικοινωνήστε).




4. Ο σημαντικός Φάρος του Αγ. Νικολάου.


Διακρίνεται  απέναντι από την Κορησσία (λιμάνι), αλλά και απέναντι από το Βουρκάρι, στον κολπίσκο του οποίου βρίσκεται. Είναι χτισμένος στα ερείπια του ναού του Ποσειδώνα ενωμένος με ένα  μικρό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Κατασκευάστηκε το 1831 από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων και είναι πρώτος που άναψε στις Κυκλάδες, ο δεύτερος στην Ελλάδα. Είναι λιθόκτιστος αλλά καλυμμένος με ασβέστη - σοφά. Ύψος φανού 8 μέτρα, εστιακό ύψος 32 μέτρα.



Οι βεράντες με τα μπαλούστρα και οι κρήνες


Πέραν αυτών ειδικά στην Ιουλίδα, που διατηρεί περισσότερο την παλιά της εικόνα παρατηρείται έντονα η ύπαρξη βεραντών με μπαλούστρα σε σπίτια κυρίως Κυκλαδίτικου και όχι νεοκλασικού ρυθμού (κάτι που συναντάμε σε πολλά νησιά και φαίνεται να άρεσε στους νησιώτες της εποχής).
Στο νησί υπάρχουν  και εξαιρετικές νεοκλασικού ρυθμού μαρμάρινες και λίθινες δημόσιες βρύσες.



Ο πέτρινος λέων και τα έργα του Φασιανού σε προσόψεις κτιρίων.


Εκτός του βασικού μας θέματος, αλλά απαραίτητο να αναφερθούν είναι και τα ακόλουθα:

- Ο Αλέκος Φασιανός, φίλος του νησιού από τα τέλη του 1960 και κάτοχος οικίας εκεί, έχει τοιχογραφήσει σε πολλές προσόψεις σπιτιών έργα με το δικό του γνωστό ύφος.

- Ο λέων (λιόντας) της Κέας είναι ένα άγαλμα "αναπαυόμενου" λέοντος σκαλισμένο σε φυσικό βράχο, απέναντι από την Ιουλίδα, έργο του  6ο αιώνα π.Χ. Έχει μήκος 6 μέτρα. Σύμφωνα με έναν από τους μύθους, όταν οι νύμφες που κατοικούσαν στη θέση που βρίσκεται ο Λιόντας άρχισαν να σκοτώνουν τις γυναίκες, οι κάτοικοι ήθελαν να εγκαταλείψουν τον οικισμό. Ένας ιερέας του Δία, παρακάλεσε τον Θεό να τους σώσει κι εκείνος έστειλε ένα λιοντάρι και τις έδιωξε. Οι κάτοικοι τότε σκάλισαν ένα λιοντάρι σ’ ένα βράχο, για να το βλέπουν οι νεράιδες και να φοβούνται.




Φωτογραφικό Υλικό


Άποψη της Κορησσίας (λιμένας).

Άποψη της Ιουλίδας (χώρα)

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα, πρόσοψη.

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα, πίσω όψη. Δεξιά μοναδική βεράντα με μπαλούστρα πάνω από σοκάκι.

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα, βραδινή λήψη.

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα τη δεκαετία '60 και δεξιά οι εξωτερικές εντοιχισμένες αρχαιότητες της δυτικής όψης.

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα, πίσω και μπροστινός εξώστης.

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα, λεπτομέρειες αγαλμάτων, φεγγίτη και επιγραφής.

Το παλαιό δημαρχείο στη Σέριφο, μεγάλες ομοιότητες με αυτό της Κέας.

Το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα, μνημείο εποχής με λέοντα.

Απέναντι από το παλαιό δημαρχείο στην Ιουλίδα.

Η πέτρινη έπαυλη έναντι της Κορησσίας.

Ο φάρος του Αγίου Νικολάου.

Σπίτι στην Ιουλίδα και η βεράντα του με τα μπαλούστρα τη δεκαετία '60 και σήμερα!

Σπίτι με νεοκλασικά στοιχεία.

"Ύπνου και φαγητού"...

Νεοκλασικό μπαλκόνι.

Λιμένας, Κορησσία δεκαετία '60.

Βεράντα με μπαλούστρα (λεπτ. προηγούμενης φωτ.).

Βεράντα με μπαλούστρα.

Βεράντα με μπαλούστρα.

Μοναδική βεράντα γέφυρα με μπαλούστρα πάνω από σοκάκι.

Νεοκλασικός αυθεντικός φανοστάτης με βραχίονα στην Κορησσία, δεκαετία '60

Νεοκλασικός αυθεντικός φανοστάτης με βραχίονα στην Ιουλίδα (όμοιος με προηγούμενο).

Μια από τις πολλές παλιές βρύσες. Η συγκεκριμένη νεοκλασική, κοσμείται με μαρμάρινα ακροκέραμα. Δεκαετία '60.

Γλυπτή μαρμάρινη προ-νεοκλασική αυλόπορτα στην οποία προστέθηκαν ακροκέραμα. Σήμερα βλέπουμε τσιμεντένια κολονάκια - μπαλούστρα και έναν νέο όροφο στο κτίριο!

Ο Παπαδήμος φωτογραφίζει τη δεκαετία του '60 και ένα ολοκαίνουριο, μοντέρνο τότε, εξοχικό.



ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ
  • Έρευνα - ανάλυση - φωτογραφίες Δ.Χ.Κ. Απαγορεύεται η αποθήκευση, η αναδημοσίευση και κάθε χρήση πλην της ανάγνωσης στο neoclassicalgreece.blogspot.gr και της παραπομπής προς την παρούσα σελίδα με δική σας εισαγωγή - περιγραφή. Οποιαδήποτε αναπαραγωγή με παρόμοιο τρόπο (πληροφορίες, ανάλυση, δομή) μπορεί να θεωρηθεί κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας.
  • Σήμανση "Αποκλειστικό": Το θέμα δημοσιεύτηκε εδώ για πρώτη φορά. 
  • Χρήση περιεχομένου τρίτων: Γίνεται με τον μέγιστο δυνατό σεβασμό, χωρίς διάθεση οικειοποίησης. Θεωρούμε ότι η χρήση του εδώ το αξιοποιεί στο μέγιστο. Γνήσιοι κάτοχοι - δημιουργοί - πηγές, όπου είναι σαφή και γνωστά σε εμάς, αναγράφονται.
  •  Γίνεται προσπάθεια για αξιόπιστες πληροφορίες και σύννομες δημοσιεύσεις. Περισσότερα στη σελίδα "Νομικά & Όροι". 
  • © neoclassicalgreece.blogspot.gr. Any use of content except of viewing it  here or redirecting to this page  is not allowed.

 

1 σχόλιο :